Zit je daar weer

weggedoken in een hoek

achter mijn ribbenkast?

 

Handen voor je gezicht

onzichtbaar voor jezelf

raak ik vanzelf je spoor bijster

(denk je)

 

Maar er is op deze wereld

geen plek

waar ik je niet vinden zou

 

Jij bent de rook

jij bent het vuur

en de mond

die de sterfstok afzuigt

totdat ik klaarkom

in as

 

Natuurlijk

als je een lichaam hebt uit 2000

en een hoofd uit 1999

dan wringt dat

 

Dan ben je altijd bezig met bruggen bouwen

tussen wie je bent

en wie je

wilt

hoopt

denkt te zijn

 

en als dat dan niet lukt

stort je nek in

en val je te pletter

op de karakterloze bodem

van je mislukte archetype

 

Staat je maan in Aquarius?

Wat maakt het uit

als je jezelf ieder seizoen uitbeent

tot schamel mens

waterig dun van kleur

glazig bleek kastanjebruin

 

Vind je het gek dan

schaduwkind

dat de bloedhonden van de liefde

je nooit hebben afgejaagd

tot het einde van de nacht

 

Dat je nooit gepast hebt

mijn geboortekanaal in

naar de waterval van licht

 

Maar ik zeg je vandaag:

jij het kind

bent de vader

van mij

de man

 

Hoe miniem ook

de plek die je inneemt

in vergelijking met de rest van de ruimte

waar je niet bent

 

Hoe nietszeggend ook de tijd

tegenover de lichtjaren

waarin je niet bent

en nooit zult zijn

 

in jou

superatoom dat je bent

werken hersenen

raast bloed

huizen verlangens

 

Het zielloze omhulsel van je iPhone elektronica

maak het nu eindelijk de jouwe

leg het aan de voeding

van je moederMac

 

elektrificeer

activeer

bombardeer jezelf

 

en breek onze vliezen

 

 

Afbeelding: Marlene Dumas, The First People, 1990